YETMÝYOR Kýrmýzý alev dudaklarýyla Sevmek yetmiyor dedi Arz yerinden kaydý Gök þirazesini kaybetti Ayda boncuk boncuk kan damlýyordu Malatya’nýn sokaklarýnda Goncalar, çiçekler soluyordu
Kavuþmak da yetmiyor dedi Sustu gece, söndü yýldýzlar Fýrat’ýn þakaklarýnda med cezir Ta Habil’den kalma ihtiras Malatya’nýn arnavut kaldýrýmlarýnda Kol geziyordu Ezeli ebede taþýyordu Aþýklarýn yüzünde beliriyordu yas
Sevmek de yetmiyor kavuþmak da dedi yar Dizleri üzerine düþmüþtü aþýk Soluðunda hýçkýrýk, yüreðinde isyan var Yere devrilirken çöldeki Hüseyin gibi Susuzluktan çatlayan dudaðýnda Sevdalýsýnýn adý kanar Sensiz Malatya Kerbeladýr bize Sensiz yürek Kerbeladýr Sensizlik beladýr Ölüm sensizliktir bize
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.