Payımıza hasret düştü

acý demlediðim her gece
kirpiklerimde sarkýt olup
avuçlarýma düþüyorsun


yokluðunda
hicranlarý sobeliyorum


çýkmaz sokaklarda
izlerini arýyorum
gözümde umut kýrýntýsý
ve ayrýlýðýn rehin kalan
ince sýzýsý


düþler beliriyor karþýmda apansýz
yeþil kentte
mavileri kucaklýyorduk
bahar oluyordu güz bahçemiz


ay soyunuyordu siyah tülünden
yýldýzlar akýyordu avuçlarýmýza
aþka kulaç attýðýmýz
cilalý gecelerden


þimdi mor þarkýlarýn naðmelerinde
dudaðýma býraktýðýn son damlayla
günü doðmayan karanlýklarda
hasretin nöbetini tutuyorum

katran gibi yapýþan
pespaye yalnýzlýðýma
lânet ediyorum


Saba35
Sosyal Medyada Paylaşın: