Þimdi binlerce kelam döküp, tüketmek için geç
Tencerelerin hiç birine uymayan kapak gibi hissediyorum kendimi
Ýçimde binlerce komedi filmi
Ah, yüreðimdeki neylerin delikleri günahtan mý kapanmýþ
-bilinmez
Kader örgüsünde canavar cilalý ayineler var çoktan yaþanmýþ
-replay edilmez
Nehirlerde midye bulduðuna inanan çocuðum
Çok önceden de benzerim yaþamýþ olabilir diye
Kapatmýyorum geceleri gözlerimin ýþýðýný
Hazýrým gündoðumuna
Bak sevgilim
Hatýrladýn mý, bu pastel boya
Hu hu, kuþlarýn resmini çiz benim yanaklarýma
Doðduðumdan beri hep yanaðým oldu ya,
Tatlýyým diye atýlýr üzerime tanýmadýðým acýlar
Ah aslýnda
Soyunup çýrýlçýplak
Girsem yataðýn tam kuzey yamacýna
Ne de çok huylanýrým öyle, ucu yeni açýlmýþ bir kalem ile yazmak gibi
Sen daha iyi bilirsin, yardým et ne olur
Hangi kalem daha iyi çekilir kaderin kahrýna
Bana bak ama sözlerime bakma sevgilim
Uzun uzun konuþmak öznesine gizlerim yaðmuru hep
Yaðmadýkça da hoyrat bir sükûnet çöker üzerime
Yaþamaktan huylanýrým
Geç kalmýþ piþmanlýklarým için de hayýflanmak moda olmamalý
Bunu çok tekrarlarýz yaþadýkça
Þimdi sen bana mucizevî bir hançer bul getir saçýnýn telleri arasýndan
Avuçlarýmda oldukça sýratý hatýrlatmalý
Gözlerin olsa da çok uzak da
Yeni bir gün, göðü çizen bu iþten çok iyi anlýyor, belli!
Bu kadar güzel resme bakarken, hâlâ mý acýlardan bahsedeceðiz?
Of dedim ya, eskidi caným, eskidi o moda!
Söz de kendinden memnun,
Gel, uyuyalým biz aþk’a!