Gece surlarýný örsün sipersiz siyahlarýma
Sol yaným baykuþ tüneði kuþ yuvasý uykusuz
Çeperi akýntýlý gözlerim ýrmak donluðundaki kirpiðimde
Piç kalmýþ gecenin kundaksýz çoçuðu uyanýr içimde
Ve sen daha demin idam sehbalarým olursun düþüncelerimin
Sallanýr perdelerim sensizliðe inat gecelere isyanda
Martý malasýnda çýðlýk dolusu çamurla koysun taþlarý yosunlu
Maviliði kalsýn denizden geriye bana tek renklerindeki sen gibi
Gözlerim kesilirken ufuk çizginde sýnýrsýz
Kör paslý bir býçak olur aðzým dudaklarýmda yapýþýk
Ruh rýhtýmsýz bilinmeyen bir limanda ýssýz
Oy havar kör pencerem tutuksuz yargým idam sehbalarým
Görüþ günüm þiirim bana açý soðan getir türkülerim
Parmaklýk kalýrken kirpiklerim
Þiþlendi gözlerim fiþli anýlarýnda
Leylak moru gül kurusu düþlerin düþerken üzerime
Faili mechul maktülü belirsiz sokakaklarýndaydým ben
Nedendir bilmem ama
Her gece bastýðýn yerde ölür kalýr adýmlarým
Sonbahar sen kýþ benken gözlerimdeki karda
Yaprak dökümü kýþ sarkýðý þarkýlar büyüdü
Ýkimizden habersiz ruhlara ulak
Ve ben seni en güzel þiirleri okurken döküldüm
Yaprak gibi ayrýlýk gibi öylesine
Savrulurken kuruyan yanlarýmla son kez sen dedim gizlice...