Benim Babam
Niçin bir þiirin baþýndayým yine
Her kelime kendini ifsat ederken
Bir mikyasý yokken dualarýmýn bile
Þiir hýçkýrtan zaman buldu beni yine
Haydi ikircikli bir nefesle ölmenin
Tadýndayken hayat yeþert gülüþlerini
Sessizliði hýþmeden bir haylanmayla
Ölümü öldüren bir merhaba ol hayata
Bedevice sevmenin diriliðinde mesela
Geç sahrayý yüreðinin seraplarýyla
/
Ah haþyet ve dehþetin irkiltici tadýyla
Yokluðunu söyleyen adam ”benim babam”
Onsuzluk mecrasýndan çýkan ne varsa
Ýðdiþ etti umut denilen küheylanýmý
Satýr aralarýna saklanan bir naðmeyi duy
Mürtedi ol cümle günahlarýn gürühundan
Maviyle hizalanan ihanetini kýr nefsinin
Þekilsizdir iblisin yüreði insana sinerken
Alýkoyar haklýlýðýn meþru iklimlerinden
Mýzrabý mýzrak ucu gibidir deler geçer
/
Þeksiz þüphesiz þiir baþlatan bu sundurmadan
Seni bir sustalý gibi sunmak istiyorum yarýnýma
Ýyiliðin kulu kölesi olduðum zamanlarýn hürmetine
Arýnmýþ sükseli bir beyazlýklýðýn ýþýðýyla
.
.
.
Benim babam