* Dokundukça Zonkluyor Sancılarım *

* Dokundukça zonkluyor Sancýlarým*


Bilmez miyim pencereme þafaðýn býraktýðý kumru sesini
göðsümde hazin bir öykü o eski sevdalardan
dokundukça zonkluyor sancýlarým, dilimde kan lekesi
ne hoþ o büyülü sýcaklýðýna
dokunmak avare bir uykuda.


Hakkýnýz var, alabildiðine mutlu yaþamak
bir zamanlar dillerde bir Münir Nurettin vardý
onun naðmeleriyle denizler dalgalanýr çaðlardý
boþ ver Nuri, yüzün piþmanlýklardan arýnsýn artýk
o vitrinlerden silindik biz, yýllar oldu ayrýlalý.


Sen ey! akýntýsý Akdeniz’e uzanan nehir
hangi balýklarla dans ediyorsun
bedenime uyumsuz kumaþlar biçtin, hep sustum
hep böyle istiyordun ya, þimdi mutlu musun?


Pürtelâþ esmerlerle gök kubbeyi seyrederdik
ne korsanlardan ne de fýrtýnalardan korkardýk
sen gözlerime bakarken içim titrerdi derinden
þimdi
bahar hazýrlýðýdýr üstümüzde uçan göçmen kuþlarý
durup durup seyrediyorum, halimi soran eller mi kaldý.


Mehtap doðunca uyanýr göðsümdeki efkârým
Ýsyanlarýn bahçesidir gölgesidir her yaným
bir deniz ki dalgalar kudurmaktadýr merakýndan
yosun kokan benim, avuçlarýmdýr.


Yüzüme atom çekirdekleri çarpýp çarpýp duruyor
fýrat’ýn, dicle’nin bin yýllýk serüvenleri bendedir
en yüksek teperlerden bakarým Anadolu’mun kervanlarýna
Leyla ile Mecnun’unun bütün aþklarýný merak ederim.


Nuri Daðdelen
Özdere- Ýzmir
3/6/2012
Sosyal Medyada Paylaşın: