Hep o mavi sularý düþündüm, martý çýðlýklarýný. Birbirileriyle boðuþan, dalgalarý düþündüm. Yýldýzlarý andýran, yakamozlarý düþündüm. O mavi ve yeþil, cennetleri düþündüm.
Ona kem gtözlerle bakan, dostça uzanmayan elleri düþündüm. O güzelliklerin içinde olduklarý halde, onun varlýðýný. Fark etmeyen ülkemin insanlarýný düþndüm. Ayaklarýmýzýn altýnda halý olan boncuk boncuk kumlarý düþündüm.
Akdeniz’in, Ege’nin, Karadeniz’in, Marmara’nýn saysýz güzelliklerini düþündüm. Yüreklerde boyatan laleleri mor sümbülleri düþündüm. Ülkemin aþkýna, sevgisine dayanamayan garip bülbülleri düþündüm. Seni seyretmeyi bilmeyen, o kör olan gözleri düþündüm .
Nuri Daðdelen Özdere- Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.