Bir kez öldük ve bin kez dirildik görmediler Bir daha þans alanlar nefsine esir oldu Son kez ölüp topraða serildik görmediler Saf kaynaktan içenler ebedi felah buldu
Eser-i atika mý insanýn ruhu dersin Yoksa köhne bir han mý gözlerinden akýyor Ben bilmedim bilenler muratlarýna ersin Ey yâr duyduðum hasret ciðerimi yakýyor
Oy daðlar oy baþýma, can yolunu þaþýrmýþ Oy ki dünyam yýkýlýr, diller düðümü çözdü Takýlmaz boðumlara tepeleri aþýrmýþ Oy, dedim, oy baþýma; kahýr, aklarý dizdi
Nalân mýydý bu nehir, sýzarken taþ altýndan Akýp doldu içime, yoksa ben mi nalândým Gözleri cennet gibi saçlarýysa altýndan Unuttuðum anýlar beni buldular sandým
Muradý ilahidir sonuç yaþanýlacak Yok diyenin cirmi de kantarda kilo çekmez Ol, denince elbette takým kuþanýlacak Kuþtan korkanlar asla tarlaya darý ekmez
Bir inada takýlýp heba edersin kârý Bakarsýn, baktýðýný göremezsin hasetten Ustayým dersin amma hakiki sanatkârý Dinleyip anlamazsýn, elin olmaz fesattan
Fitneye takýlýp da ruhu hapsetmek suçtur Hüküm deðil dediðim; bir gözlem, bir sonuçtur
Güneri Yýldýz (Elazýð, 29.12.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.