Bin parçaya bölünmüþ düþlerimle
Sitemden duvarlar örüyorum
Ýki gözüm
Hasret zýlgýt çekiyor saðýr gecelere
Kurþun oluyor aðýt
Kar pýnarlarýnýn gözelerinden su içerken
Güzel gözlü ceylanlar
Tuzaðý görünce ürküp kaçýyorlar
Gökyüzü karýþýyor birden þimþekler çakýyor
Yýldýrým düþüyor payýma
Yangýn baþlýyor
Çekiçle örs gibiyiz yâr
Elin havada keskin kýlýç
Kolunu her indirdiðinde kýrýlýyor cümlelerim
Ruhum titriyor
Dolu olup nedensiz vururken gözlerime
Farkýnda bile deðilsin
-Caným ne kadar yanýyor-
Kýzýnca ah ediyorum sana
Sensizliðimden kanýyor dilim
Hemen secdeye varýyor
Tövbe ediyor ruhum
-Canýn yanmasýn diye-
Yüreðimi koyuyorum sinene
Dokun bak
Bu kadar büyük severken
Aþký içerken yüreðim
Kýyar mý yâr insan
-Canýnýn canýna-
Konuþmak istiyorum diyorum
Ýzin vermiyor
Þeytanýn avukatlýðýna soyunuyorsun
Sözlerin kýnýndan çýkmýþ keskin hicran yarasý
Hâkim oluyor arada savcýyý oynuyorsun
Ýddia makamýný destekliyor
Yalancý tanýklarýn
Yüreðime basa basa geçiyorsun ya içimden
Limon çiçeklerim titriyor kederinden
Söz savunmanýn dediðin gün
Bil ki ben olmayacaðým
Vurdum aþk ile yâr yüreðine
Söndüremez bu közleri deniz bile
-Öyle bir yangýn ki bu-
Nemrut selâm durur
Yaktýðým aþk ateþine
Yüreðin miracýdýr aþk
Umutlan yâr
DENÝZ_DERYA35
Güzel yorumuyla þiirime nefes olan, sözlere anlam katan sayýn Ahmet Orman’cýya teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.