Ne olurdu, fethedip içinde taht kurduðun Bengi sultan olduðun gönlümü kýrmasaydýn Ne yapsam, ne söylesem, inanmayýp durduðun Yüreðimi alaya alýp da yermeseydin
Ölçülere sýðmazken adýnýn mertebesi Tahmine sýðar mýydý bu sevdanýn ötesi Senle biter baþlardý her anýmýn ertesi Ýnancýmý yýkýp da yerlere sermeseydin
“Git” deyince kaybolur, “Gel” dersen görünürdüm Hiç koþulsuz kayýtsýz emrine bürünürdüm Gerekirse bir ömür peþinde sürünürdüm Hasretine razýydým, düþmanca durmasaydýn
Bir tek senin nezdinde olsaydý itibarým Eller ne derse desin olmazdý hiç efkârým Derdim ki “O her þeyim; o benim arým, varým” Kolunda baþkasýyla kalbimden vurmasaydýn
Kerem gibi ateþte geçseydi de her günüm Razýydým mecnun gibi çöl olsaydý sürgünüm Bunlardan nicesine derdim "Benim düðünüm" Ýhanetten fermanla sehpamý kurmasaydýn
ÝHSAN TURHAN
ÝHSAN TURHAN
14 HAZÝRAN 2012 PERÞEMBE 16 30 Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.