Hasretin yüreðimi deþerken hançer gibi, Geceyi gün etmeyi kolay mý sanýyorsun? Aynaya baktýðýnda sanki bir mahþer gibi, Sureti seyretmeyi kolay mý sanýyorsun?
Olmadýðýný bilip sanki umut var gibi, Herkes “Yýkýlýr” derken dik durmak duvar gibi, Ýçinde karakýþla dýþýnda bahar gibi, Mutluluk resmetmeyi kolay mý sanýyorsun?
Þüphelerle uyuyup korkuyla uyanmayý, Olmayaný var sayýp yokluða dayanmayý, Ýçinde hiç sönmeyen bir ateþle yanmayý, An be an vehmetmeyi kolay mý sanýyorsun?
Mantýðýný hiç sayýp, yüreðini dinleyip, Dinledikçe acýlar içersinde inleyip, Kendini ulu orta “Meczup” diye mimleyip, Aklýný katletmeyi kolay mý sanýyorsun?
Her gün “Öl artýk!” diyen, o meczubu kuþatýp, Günahýndan korkarak bedene can taþýtýp, Kavuþmasý imkânsýz bir sevdayý yaþatýp, Yine de þükretmeyi kolay mý sanýyorsun?
ÝHSAN TURHAN
6 HAZÝRAN 2012 ÇARÞAMBA 14 50 Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.