Eyvallah, haklýymýþsýn, doðruladým ben seni “Rüya gördün” diyordun uyandým gözün aydýn Karanlýk kaybedermiþ içine her gireni Bir veda siyahýna boyandým gözün aydýn
Düþününce çok garip, sana “nefesim” derken “Büyütme” diyordun ya küçüldü gözün aydýn Ardýna bakmayýnca býrakýp da giderken Bu aþk düþtü gözümden alçaldý gözün aydýn
Gece gündüz ben seni düþünüp yaþatmaktan “Düþünme” deyiþinle vazgeçtim gözün aydýn Ki vazgeçtim dilimi adýnla kuþatmaktan Bir daha anmamaya ant içtim gözün aydýn
Gerçeðin ta kendisi yaptýðým bu itiraf “Bekleme” deyiþini duydum ben gözün aydýn Mekâným olsa Araf hatta yansa her taraf Nefret denen þeytana uydum ben gözün aydýn
Elimden almadýðýn o gülün soluþuna “Aðlama” diyordun ya bak güldüm gözün aydýn Ýnanmazdým ben amma, uzakta oluþuna Sevinçten þafak þafak söküldüm gözün aydýn
Bu þiirle kapandý þairin sen sayfasý “Yazma beni” diyordun bu sondu gözün aydýn “Sözlerinde” boðuldu aþkýn duygu tayfasý Her birine Azrail dokundu gözün aydýn Tüm dillerde salâsý okundu gözün aydýn
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.