öylesine geniþ ki yüreðim bir deniz gibi, güler yüzün bir güneþ ýþýðýnca tatlý ve derin yalnýzlýðýnda, dalganýn dalgaya sessiz karýþtýðý yerde. gece mi bastýrdý? gün mü yoksa? bilmiyorum. güler bana o tatlý o sevimli güneþ ýþýltýlý yüzün, ben bir çocuk gibi mutluyum.
gece yarýsý bir de rüzgar yavaþtan yavaþtan pencereme çarpar. bir saðnak baþlamýþ inceden damlar odama yavaþça. mutluluðumun düþüdür benim, rüzgar gibi yalar geçer yüreðimi. bir buðudur o bakýþýnda senin. bir yaðmur tadýyla sarar yüreðimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Friedric Nietzsche Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.