Sadece Deli! Sadece Şair!

Kararan havayla,
çiyin avuntusu olmaktayken
yeryüzüne doðru,
görülmezce, iþitilmeden
-çünkü yumuþacýk patikler giyinir
avutucu çiy, bütün avuntuyla yumuþamýþlar gibi-
anýmsarsýn sen, sýcak gönül, anýmsarsýn,
bir zamanlar nasýl susadýðýný,
kutsal gözyaþý ile çiy yaðmurlarýný özleyerek
yanýp tutuþurken, bitkinlikle susadýðýný,
kem gözlü akþamüstü güneþinin bakýþlarý
sararmýþ otlu patikalar üzerinde
kararmýþ aðaçlarýn içinden geçip dolaþýrken çevrende,
güneþin kör edici kor bakýþlarý, acý vermekten haz duyan.

“Hakikatin yavuklusu -sen ha? diye alay ederlerdi-
hayýr! bir þair sadece!
bir hayvan, kurnaz yýrtýcý sürüngen,
yalan söylemesi gereken,
bilerek isteyerek yalan söylemek zorunda,
av arzusunda,
elvan elvan maskelenmiþ,
kendine maske,
kendine av
bu ha –hakikatin yavuklusu? ..
sadece deli! sadece þair!
sadece parlak parlak laf eden,
deli maskelerinden dýþarý renkli renkli konuþan,
yalancý söz köprülerine týrmanan,
yalandan gökkuþaklarý üstünde
kalp gökler arasýnda
dolanýp duran, sürünüp duran-
sadece deli! sadece þair! ..

Bu ha –hakikatin yavuklusu? ..
durgun deðil, dik donuk soðuk deðil,
tasvirleþmemiþ,
heykelleþmemiþ,
tapýnaklarýn önüne dikili deðil,
bir tanrýya kapý bekçisi deðil:
hayýr! bu çakýlý erdem tasvirlerine düþman,
yabanlar ona daha rahat tapýnaklardan,
kedi haylazlýðýyla dolu
her pencereden zýplayýp
hop! her rastlantýnýn peþinden
koklaya koklaya her yabanýl ormana dalansýn sen,
yabanýl ormanlarda
renkli tüylü yýrtýcý hayvanlar arasýnda
günahkarca saðlýklý, güzel, elvan gezinirsin,
arzulu dudaklarýnla,
kutluca alaycý, kutluca þeytani, kutluca kan emici
yýrtýcý yýrtýcý, sinsi sinsi, yalancý yalancý gezinirsin...

Ya da kartal gibi, uzun,
uzun dik dik uçuruma,
kendi uçurumuna bakan kartal gibi...

-Nasýl da yukarýya,
aþaðýya, içeriye,
hep daha derin derinliklere halkalanýyor uçurum! -
sonra,
ansýzýn,
düz uçuþla
aniden dalarak
kuzularýn üzerine çullanmak,
birden aþaðýya, yýrtýcý açlýkla,
kuzu arzusunda,
bütün kuzu ruhlara kýzgýn,
öfkeli bütün erdemlice,
koyunca, kývýrcýk kývýrcýk
göz kýrpýþtýran, koyun sütü iyilikle alýklaþmýþlara...

Böylesine
kartalcadýr, parsçadýr.
þairin özlemleri,
senin özlemlerin, binlerce maske altýnda,
sen ey deli! sen ey þair! ..

Sen ki bakarken insana,
tanrý bakar gibidir koyuna-
insandaki tanrýyý paralamak
insandaki koyunu paralar gibi
paralarken de gülmek-

Bu, iþte senin kutluluðun,
bir parsýn, bir kartalýn kutluluðu,
bir þairin, bir delinin kutluluðu! ..

Kararan havayla,
ayýn oraðý
mor kýzýllýklar arasýnda yeþil yeþil,
hasetle, sinsi sinsi dolanýrken,

-Güne düþman,
her dolanýþta biçerken
gülden döþekleri gizlice,
çökertene dek,
gecenin derinliðine uçuk uçuk gömene dek:

Ben de öyle düþtüm bir kez
hakikat çýlgýnlýðýmdan aþaðýya,
gün özlemimden aþaðýya,
günden yorgun, ýþýktan býkkýn
-aþaðýya, akþama, gölgeye çöktüm
bir hakikatten
baðrý yanýk, susamýþ
-anýmsýyor musun hala, anýmsýyor musun, sýcak gönül,
nasýl susadýðýný?
sürülmüþtüm
tüm hakikatten!
sadece deli! sadece þair! ..


Çev: Oruç Aruoba

Sosyal Medyada Paylaşın: