RUHUM
"Ne öðrendin bunca yýl yaþadýn da bu dünyadan" diye sorarlarsa bana
’Beklemeyi ve sabretmeyi’ öðrendim diyeceðim
Solarken At Kestanesi çiçekleri
Aðacýnýn gövdesinde çatlamayý
Bekleyen tomurcuklarý
Görmeyi öðrendim
Akasyalar gibi
Arý’lar tadarken çiçeklerimi
Köklerimin arsýzlýðýndan
Utanmamam gerektiðini öðrendim
Dikenlerimi de çiçeklerimi de
Verenin sýrrýný öðrendim.
Geçecek, geçti ve geçiyor;
Balçýklara batarken bedenim
Çamura bulanmýþ fidanlarda
Tadýný bilmediðim meyveleri
Görmeyi öðrendim
Gençtim, kýrýlgandým
Ýnsanlarýn gözünün içinde
Ve dilinin ucunda
Kaderim çizilecek sandým
Akýp yataðýmý bulunca anladým
Doðarken ölmeye baþlayandým
Yeni baþlangýçlar yok hayatýmda
Hep koyuyorum üstüne
Çocukken oynadýðým ’can yakan’ topun
Kurallarýný, gizlice
Tanýmlamayýn beni kifayetsiz kelimelerinizle
Siz beni tanýmadan önce de
Bak, tanýþýyormuþsunuz
Þimdi yargýç’ý kesildiðiniz
Cinayetlerle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.