O, omuzumda oturuyor benim, Kimseye görünmeden: Yabancý göze görünmez Onu yalnýz ben görebilirim. Þakaklarýmý okþuyor tatlýlýkla Ve sýcaklýðýyla ellerinin Hafifletiyor aðýrlýðýný Dayanýlmaz acýlarýn: Istýrapla mýhlandýðýmda, Kederle çarmýhlandýðýmda, Ve hayatýn boyunduruðunda Donduðunda kaným; Ve bir ölüm öpücüðü gibi Acý, deldiðinde kafatasýmý, Odur silen alnýmdaki teri Sevecen eliyle. Ayaklarýmý çelip de Beni yolun ortasýnda Deviren yorgunluk Ansýzýn siliniverir! Ve hazýrým yeniden En uzak yollara gitmeye; Ýçimde bir sevinç Dudaklarýmda bir gülüþle; Bu demektir ki Oðlum öptü beni; Omuzumda oturan, Kimsenin görmediði.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jose Marti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.