Bir önceki mevsimde kalmýyor
sancýlý kalbim,
yaz gelmiþ,
o yamacýmda yanýbaþýmda hala…
sýcaklýklar bastýrýyor iyice,
gölgede yalnýzlýðým
derecenin son noktasýnda…
kalbim boþmuþ,
geçmiþten yorgunmuþ,
sevmiþiz, ölmüþüz,
lakin, gömülmedik ya!
atsam kendimi
deniz kokan memleketlere
kumdan özgürlükler inþa etsem ruhuma
acýnýn pençesinden kanatlansam mutluluða…
insem sahillere,
ben yüzerken dalgalarla
bir martý belirse tepemde
kimbilir belki de ona sormalý;
hey martý!
bilir misin aþk nerede?
kalbim boþmuþ,
geçmiþten yorgunmuþ,
sevmiþiz, ölmüþüz,
lakin, gömülmedik ya!
yüreðimin kuraklýðýna yaz yaðmurlarý düþse
hafif esen rüzgarlarla dans etsem
yakamozlar ruhumun denizini aydýnlatsa...
gece ise bu gönle her dem
bu yaz akþam sefalarý bu gönülde açsa…
lakin, gömülmedik ya!
( Dilek KARSLIOÐLU )