Nedir bu ruhumdaki kir. Silmekle tükenmiyor. Zikrimde adýn Rab’bim. Ýnsanlar çok acýmasýz olmuþ. Oysa ; Biz insan olarak yaratýlmýþtýk. Kutsal bir yürek verilmemiþmiydi. Acýma hissi olan. Ancak ne yazýk Ya Rab ! Kýyametimiz baþlamýþ çoktan, Nefsimize yenildiðimizde. Masumiyet bir çocuðun yüreðinde kalmýþ sadece. Derin uykulara gönderilmiþ vicdan. Yitirilmiþ yüreklerde Allah korkusu. Dua’larýmýzý unutmuþuz, Þimdi þeytan hüküm sürmekte. Gözleri hýrs bürümüþ. Yerler masum kaný. Sinmiþ ruhuna acýmasýzlýk kir’i. Kin hüküm sürmekte kararmýþ yüreklerde. Düþmesin dilimizden adýn Ya Rab ! Masum kalan yanýmýz var.. Ýnsanlýktan çýkarma bizi. Sosyal Medyada Paylaşın:
leb-i şima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.