Bir kýz çocuðuyum ufacýk dünyamda Etrafýmda dev insanlar. Hep birþeyler tartýþýyorlar. Görülmüyorum bile. Susuyorum, dinliyorum sadece.
Hissediyorum iliklerimde korkuyu. Küçük dünyamda býrakýn beni.
Çelimsiz vücudumda aðrýlarým Açlýðýmdan kaynaklý. Dayanamýyorum yarýlýyor hergün bedenim. Bir kap yemekte beþ nüfus. Annem yemiyor neden diyemiyorum.
Minik bir kuþ ölmüþtü tam önümde sevemedim. Akþam yemeðimizdi cansýz bedeni.
Susuz cennetindeyim dünyanýn. Herbir yeri parça parça sömürge. Direniþ diyordu büyükler. Yüzlerinde üzgün bir ifade. Acý birþeymiydi bu kelime. Yoksa açlýk mýydý üzen yüzlerini.
Ben ufak bir kýz çocuðuydum, Ne de çok korkmuþtum dev(ler)den.
Sosyal Medyada Paylaşın:
leb-i şima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.