Öyle küçüldü ki dünya, neredeyse kýmýldayamýyorum, diyorum ki karýma: kendimi Avrupalý ve Amerikalý hissediyorum ayný anda, cesaret gösterilip yüksek basýnç denilmeli buna, kendi kanýmýn, kendi etimin, kendi özelliklerimin aðýrlýðýna, baþýmdaki dehþetengiz aðýrlýða.
Ve vantuzlar gibi pencereye yapýþan mor yüksükotlarýyla saksýdaki bitkiye yabancý bir sesle diyorum ki: Haydi öp dünyayý ve ýþýðý ve gökyüzünü bütün bunlar kullanýlmadan önce. Gevþeme, yaþamak için biraz da gergin olunmalý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erik Stinus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.