Nasýl barýndýrabilirim mavi suyu, kahverengi topraðý yelken açýp gitmeyi aþýp gitmeyi boydan boya? Rüzgârdaki kuþlar durdurur beni, geçit vermez dað, fakat doldurur göðün yarýsýný - ve küçücük insan sýrtýnda daðýn, öyle önemsiz keskin sabaný ki hiç bir yýldýz göremez onu teleskopla bile, ve gene de sürer izlerini yeþil ve altýnsý olan ve hayvanlar. Fakat beni asýl durduran gezegendeki yapyalnýz bir flüt: bozkýr, çöl, buzul, Kongo’daki bir orman, denize dönüþmüþ Çin’deki daðlar - saydam, suskun. Fakat kayýp gider deniz üstünde sessiz ve sýcak: bu flüt bir kayýk gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erik Stinus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.