Kim bilir belki de hayat; Hiç yapraðý olmamasýydý aðacýn Yaðmura hasretiydi gölün Umutla çöp kutusunu karýþtýrmasý ya da eve ekmeksiz dönüþünü beklediði babasýydý çocuðun... Rüzgâra aç bir yelkenliydi ya da ýþýða uzak bekleyiþiydi bir mahkûmun…
Kim bilir belki de hayat; Yanlýþ durakta olduðunu bilmeden minibüsü beklemesiydi bir kýzýn Ölümü beklemesiydi bir hastanýn Sezaryenle geldiði dünyayý, bir kahpe kurþunla terk ediþiydi þehidin
Kim bilir belki de hayat; Ýçip içip unutuþuydu maziyi sarhoþun Duyduðu her þarkýda Leyla’sýný buluþuydu Mecnun’un Ateþinde yanýþýydý pervanenin Belki de sevdiðinin gözlerinde kayboluþuydu aþýðýn…
14 Mayýs 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Savun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.