AKŞAMLARI SEVERİM BEN

Bazýlarý akþam ölürken
Akþamlarý severim, ben
Gündüzler bana düþman, geceler dost

Bu vakitte anarým hatýralarýmý
Bu vakitte býrakýrým karanfilimi
Bitmiþ aþklarýn üstüne

Ve bu vakitler baðlar beni hayata
Kendimle, sadece benimle baþ baþa
Bu vakitlerde ben hep kendim olurum
Düþmaným gündüzlerde, hep yalanýmdýr
Ben, ben olmaktan çýkýp
Baþka vaziyetlere bürünürüm
Gündüzleri siyah; ama geceleri pembe
Bukalemun olurum

Bazen isyan eder, çekerim restimi;
Akþamlar sadece senin deðil, derim Haþim’e
Þarap sadece senin deðil, derim Hayyam’a
Bütün dertliler gibi meze yaparým þarabý akþama
Ve ben hep kaybolurum bu vakitlerde
Kayboldukça da ben, ben olurum

Gündüzler sizin olsun, akþamlar benim
Ýþte akþam ve ben, buradayým
Ya sizler neredesiniz?

28 Nisan 2011
Sosyal Medyada Paylaşın: