KARANLIK
Dostlar da terk eder oldu bir bir
Herkeste var ayrý ayrý bir kibir
Kime gittimse hep görüldüm hakir
Ati bir muamma, yol karanlýk
Sohbet, yârenlik bitmiþ eskide kalmýþ
Yaralarý sarmak tabiplere kalmýþ
Gülmek, güldürmek rüyalarda kalmýþ
Ati bir muamma, yol karanlýk
Hayat gösterdi bize çirkin yüzünü
Baðlamýþ mal mülk herkesin gözünü
Kimse çekmiyor dertlinin nazýný
Ati bir muamma, yol karanlýk
Ýnsanlýk bir kevgir olmuþ içi boþ
Yalan riya, olmuþ herkese hoþ
Uycaksan düzene durma sen de koþ
Ati bir muamma, yol karanlýk
Osman’ým yýkýlmalýydý bu kahpe düzen
Yok edilmeliydi insanlýðý her üzen
Þimdi sen oldun aylak aylak gezen
Ati bir muamma, yol karanlýk
28 EYLÜL 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.