Sesi olmadan duvarlarýn arasýna sýzdý yaðmur. Maskesi olmadan ürküttü serçeleri yaðmur. Eski sesimdir yaðmur. Korkunç maskemdir yaðmur. Fakat bugün ateþim ben, ayak izlerim felç eder kýþý. Bugün söndürülemem ben.
Küçük yaðmur, uzaklara düþtü yolumuz. Yaþayan duvarlarýn arasýnda uyanýrýz. Zafer kazanmýþlardý, Metallerin anlamýný büyütmek istemiþlerdi, fakat bugün ayaklarýmýz önünde uzanýr kýþ, içi kurumuþ bir yemiþ misali, paslý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erik Stinus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.