Korunmasý gereken dünyaya açýlan pencerem deðil fakat rüzgârdan ve yaðmurdan tekrar yeþillenen dünyadýr; ve þarkýlardýr ki makinalar ve zayýf öküzler gibi çekerler kendilerini o sert taþlý, pas kýzýlý tozlu, kara çamurlu topraðýn arkasýndan, nadasa yatýran þarkýlar sonbahar ekimi gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erik Stinus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.