Cambridge’li hanfendiler yaþar dayalý döþeli ruhlarýyla güzel de deðildirler ve þükret akýllarý olduðuna (üstelik, kilisede protestanca kutsanmýþ kerimeler, ýtýrsýz alýmsýz kýpýrdak) inanýrlar Ýsa’ya ve Longfellow’a, ikisi de ölü, býkýp usanmadan ilgilenirler bi dolu ývýr zývýrla- isteyen günümüzdeki yapýtlarda hâlâ arar bulur haz alan parmaklarýn ördüðünü iþte þu Lehlere mi? belki. Hiç renk vermez yüzleri mahcup mahcup çýtlatýrken Bayan N ile Profesör D’nin rezaletini . . . . . Cambridge’li hanfendiler oralý olmaz, üzerinde Cambridge’in arada sýrada olsa da yuvasý lavanta kokan ve uçsuz bucaksýz gökyüzünün, o gücenik bir bonibon parçasý misali zýrýldasa da ay
Sosyal Medyada Paylaşın:
E. E. Cummings Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.