YİRMİNCİ YÜZYILIN PORTRESİ

Kardeþçe bir özen dolu, gülümsemenin ardýnda,
Nefret eder, iktidar diyalektiðinin kurbaný gazete okurundan.

"Demokrasi"ye çaðýrýr hep göz kýrparaktan.
Yalnýzca nefret eder insanýn bedensel zevklerinden,
Hiç unutmaz yiyip yiyip çiftleþenleri,
Tümünün boðazýný kesivermektir derdi.
Genel öfkeyi durdurmak için önerisi: dans ve garden-parti.

"Kültür!" der "Sanat!" der, ama bunlarda gördüðü
Bir sirktir, ne fazlasý ne eksiði.

Tamamen tükenmiþtir, bitmiþtir.

Uykusunda ya da ameliyat masasýnda, "Tanrým, ah Tanrým!" der
Kendisini Mithra ile Ýsa’ya tapýnmayý birleþtiren Romalý gibi görür.
Eski inançlara baðlýdýr hâlâ baðlýdýr, bazen de kendini þeytanýn elinde sanýr.
Geçmiþe saldýrýrsa da istemez tümden yýkýlmasýný,
Korkar kafasýna baþka dayanak bulamamaktan.
Ýskambili, satrancý, en çok da kendiyle tartýþmayý sever.

Bir eli Marx’ýn yazýlarýnýn üstündedir, ama gizlice Ýncil okur.
Tükenmiþ kilise ayinlerini alaycý gözle izler.
Dekoru: At eti rengi yýkýlmýþ bir kent.
Elinde: Ayaklanmada öldürülmüþ bir "faþist" oðlanýn not defteri.
Sosyal Medyada Paylaşın: