Bereketli hasatlarýn olduðu yýllara rastladý yaþlýlýðý. Ne depremler vardý, ne kuraklýk, ne de sel baskýnlarý. Sanki bir düzene girmiþti mevsimlerin deðiþmesi, Yýldýzlar daha parlak, güneþ daha güçlüydü. En uzak illerde bile savaþlar sürmüyordu artýk. Birbirleriyle dost geçinen kuþaklar yetiþmiþti. Alay konusu olmaktan çýkmýþtý insanýn akýlcý yaný.
Acý geliyordu ona böyle yenilenmiþ bir dünyaya veda etmek. Utanç ve kýskançlýk duyuyordu kuþkusundan, Yaralý belleði de kendisiyle yok olacak diye mutluydu.
Ölümünden iki gün sonra bir kasýrga kavurdu kýyýlarý. Yüz yýldýr sönmüþ duran yanardaðlardan dumanlar tüttü. Lavlar yayýldý ormanlara, baðlara, kasabalara. Ve savaþ baþladý adalardaki bir çatýþmayla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Czeslaw MILOSZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.