Ana Dili

Dil açanda ilk defa ’ana’ söylerik biz
’Ana dili’ adlanýr bizim ilk dersliyimiz
Ýlk mahnýmýz laylaný anamýz öz südüyle
Ýçirir ruhumuza bu dilde gile-gile.

Bu dil - bizim ruhumuz, eþgimiz, canýmýzdýr,
Bu dil - birbirimizle ehdi-peymanýmýzdýr.
Bu dil - tanýtmýþ bize bu dünyada her þeyi
Bu dil - ecdadýmýzýn bize goyup getdiyi
En gýymetli mirasdýr, onu gözlerimiz tek
Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.

Bizim uca daðlarýn sonsuz ezemetinden,
Yataðýna sýðmayan çaylarýn hiddetinden,
Bu torpaðdan, bu yerden,
Elin baðrýndan gopan yanýðlý neðmelerden,
Güllerin renglerinden, çiçeklerin iyinden,
Mil düzünün, Muðanýn sonsuz geniþliyinden,
Að saçlý babalarýn aglýndan, kâmalýndan,
Düþmen üstüne cuman o gýratýn nalýndan
Gopan sesden yarandýn.
Sen halgýmýn aldýðý ilk nefesden yarandýn.

Ana dilim, sendedir halgýn aglý, hikmeti,
Ereb oðlu Mecnunun derdi sende dil açmýþ.
Üreklere yol açan Füzulinin sen’eti,
Ey dilim, gudretinle dünyalara yol açmýþ.
Sende menim halgýmýn gahramanlýðla dolu
Tarihi veraðlanýr.

Sende neçe min illik menim medeniyyetim
Þan-þöhretim sahlanýr.
Menim adým, sanýmsan,
Namusum, vicdanýmsan!
Milletlere halglara halgýmýzýn adýndan
Mehebbet destanlarý yaradýldý bu dilde.


Bu dil - tanýtmýþ bize bu dünyada her þeyi
Bu dil - ecdadýmýzýn bize goyup getdiyi
En gýymetli mirasdýr, onu gözlerimiz tek
Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.

Sosyal Medyada Paylaşın: