Çarpmýþ olarak, tanýmadan, havaya, biliyorum, þimdi, güne doðru inmeyi. Bir ses gibi, tam da dudaklarýnda, parýltýyý kurutacak. Kýskaçlarý bu alanýn, bizim için kayýp, ama buraya dek. Aðzýmýza varmayan bu araziye ulaþýyorum, çiye sarýlan araziye. Üzerinde yürüdüðüm yer deðiþtirmiyor, alan büyüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Andre Du Bouchet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.