I Rüzgar büyük yüz donmuþ kýpýrdanan taþ ya da doruk rüzgar.
II Kapý, beyaz hava.
III Yanmayý sürdürdüðüm sýký toprak üzerinde, hava öldüresiye sýkarken bizi, tanýmýyoruz artýk duvarý. Birdenbire kaplýyorum sende önceki þu boþluðu.
IV Ýkinci dönemeçte, kör eden dalgasý bir buzulun, birkaç tutam hava.
V Besleniyorum bir taþlar ateþiyle vazgeçiyorum bir el var uzanmýþ havada ona bakýyorsun onu benden edinmiþ gibi her yerde çizgilerimiz parýldýyorlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Andre Du Bouchet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.