ŞAİR
Þairi Tanrý Apollon
Kutsal özveriye çaðýrmadýðý zaman,
Yýlgýnca gömülmüþtür o
Boþ bir dünyanýn dertlerine;
Kutsal liri onun susar;
Soðuk bir uykuda pinekler ruhu,
Dünyanýn önemsiz çocuklarý arasýnda
Belki, en önemsizi odur.
Ama tanrýsal söz ulaþtýðý an
Onun duyarlý iþitimine deðin,
Durgun ruhu silkinir þairin,
Bir kartal gibi, uyanan uykusundan.
Dünyanýn eðlencesi ona boðuntudur,
Beþerin lâkýrdýsý ona yabancý,
Durup divanýna halkýn putunun
Þair eðmez maðrur baþýný;
Koþar o, akansýz ve yaban,
Seslerle ve karmaþayla dolu,
Issýz dalgalarýn vurduðu kýyýlara,
Gür uðultulu ormanlara doðru...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aleksandr Sergeyeviç Puşk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.