KLEOPATRA VE ÂŞIKLARI

Saray pýrýl pýrýl. Þarkýcýlar hep bir aðýzdan
Destan okuyorlardý, filâvta ve rubabýn akýþýyla.
Melike sesiyle ve bakýþýyla
Canlandýrýyordu ziyafeti ihtiþam içinde.
Gönüller sürükleniyordu onun tahtýna doðru
Fakat altýn tasýn önünde, O, birdenbire daldý derinlere
Mucizeli baþýný, omuzuna eðip durdu.

Ve þimdi muhteþem ziyafet sanki uyukluyordu,
Davetliler susmuþtu. Þarkýcýlarda ne ses, ne seda vardý!
Ama iþte, eðilen baþýný O kaldýrdý yine,
Iþýklý bir yüzle baþladý sözlerine:
"Mutluluðunuz sizin, benim aþkýmdadýr,
Dinleyin beni, ben dilersem eðer, siz
Benimle bir olabilirsiniz.
Ýhtiras alýþveriþine kim giriyor, kim?
Aþkýmý satýyorum ben,
Hayatý pahasýna bir gecemi benim
Söyleyin, kim satýn alacak içinizden?"

Sustu ve korku sardý herkesi,
Yürekler burkuldu þehvetle...
O, yüzünde soðuk bir cüretle
Dinlemektedir þaþkýn mýrýltýlarý
Ve küçümseyen bakýþlarýný aðýr aðýr
Hayranlarýnýn üstünde dolaþtýrmaktadýr.
Birden bir insanýn çýkýþýyla yarýldý kalabalýk
Onun peþinden geldi iki kiþi daha
Duruþlarý pervazdý, gözbebekleri ýþýk.
Melike karþýlýyor gelenler ve böylece
Alýþveriþ bitiyor: satýn alýnýyor üç gece.
Ölüm odasýdýr çaðýran onlarý artýk.

Þimdi kutsal kâhinler
Donakalmýþ davetliler önünde
Uðursuz kâseden
Sýra kur’asýný çekiyor birer birer.
Birinci Flavius, son Roma bölüðünde
En yýrtýcý asker.
Çýldýrtabilirdi onu
Katlanmak bir kadýnýn azametine,
O kabul etmiþti zevkin meydan okuyuþunu,
Kýzgýn kavga günlerinde koþar gibi
Düþmanýn davetine.
Ýkinci, Kriton, genç hakim,
Epikür bahçelerindendi,
Kharite’lerin, Kýbrýs’ýn, Amur’un
Þairi ve hayranlarýndandý.
Üçüncü, yeni açmýþ bir bahar çiçeði gibi
Okþuyordu gözü ve kalbi.
Ünlü deðildi, adý asýrlarda tutmamýþtý yer;
Yavaþça gölgeliyordu
Dudaklarýný ilk tüyler;
Genç yüreðinde tecrübesiz gücü
Kaynýyor ihtirasla;
Heyecan ýþýldýyor gözlerinde.
Maðrur Melike hüzünlü bakýþlarýný;
Dondurdu onun üzerinde.

"-Ant içerim... Ey zevklerin anasý,
Mislini görmediðin gibi hizmet edeceðim sana.
Satýlýk bir cariye gibi gireceðim,
Kandýrýcý ihtiraslarýn odasýna.
Dinle beni, gücü büyük Kýbrýslý sen,
Ve siz yer altý hükümdarlarý,
Ey gazaplý Ayda’nýn ilahlarý,
Yemin ederim ki, sabah þafak sökene kadar
Arzularýma hükmedenleri, ben
Tatlý ihtiraslarla doyuracaðým,
Ve bütün esrarlý aþk hünerleriyle
Ve misilsiz bir rehavetle onlarý yoracaðým.
Ama, kýzýl sabah ýþýklarýyla,
Sökünce ölümsüz þafak,
Yemin ederim ki ölümün baltasýyla
Bu bahtiyar baþlar yuvarlanacak."

Ve iþte artýk gün batýyor,
Altýn bir yay gibi doðuyordu ay.
Örtüldü baygýn gölgelerle
Ýskenderiye’de saray.
Fýskiyeler coþuyor, meþaleler tutuþtu.
Buhurdanlar tütüyor aðýr aðýr, yer yer...
Dünya ilâhlarýnýn bekliyor emirlerini
Tatlý, ihtiraslý serinlikler.
Sessiz ve ihtiþamlý karanlýklarýn,
Gönlü çeken mucizeleri arasýnda,
Ve gölgesinde erguvani perdelerin
Iþýldýyordu altýn oda...


1835
Sosyal Medyada Paylaşın: