tuz-buz

’bir kalbi daha kýrmanýn evvelinde
bilincine toz kaçan
isyan’



bu yazgý benim dedi
gözleri mavi
giderken ölüme
týrnaklarýný saklayarak



kan
ve duman
arda kalan



kirpiklerinde yaðmur loþluðu
sahilde çýldýran deniz
derinde sessiz gemileri býraktý
avucuma
ayak seslerinin bestesiyle



anlat bana
taþlara baðlanan
sökülürcesine tabuttan



tutulsun ay
irkilen yýldýzlar burçlarýnda
kýrpsýn geceyi
silkelenir belki nehir
kucak açar çocuklarýn aðlayýþýna
kýrlangýçlarla



çaðlar içinde yankýlansýn kader
dillensin rollerin biçildiði karanlýk
hüznün haykýrdýðý coðrafyalarda
zamanýn kumlarý dökülsün saçlarýmdan
haritasýz, anlamsýz




ölümün deðdiði nefeslerle
ýslak buketler göðsüme



gece









Sosyal Medyada Paylaşın: