TENEFFÜS -I-
“Sonbaharýn kirpiklerinde asýlý kalmasýna izin ver
Bilinçsizce güneþe bak aydýnlandýðýnda yüzün
Parola: Hayat
Kanat çýrp
Kimseyi sevmediðim zamanlarý düþünürken
Kimse dahi olmamaktandý üzüntüm
Karalanmýþ sýralara kopya yazmýyordum henüz
Tuhaf plakalara aklýmýn takýlmasýný bozuk zihnime borçluydum
Kaçýrdýðým düþler genzimi yakarken
Bir nefeste içiyordum daðlarý kararmýþ yangýnlarý
Öyle hemen sönmeyenleri seviyordum
Annem tek basamakta çýkýyordu gözlerime
Neden korumadý beni
Bilmiyordum
Kardan taç taktýðýmda
Parmaklarým parmaklýklara damga olduðunda
Parola: Hepsini daðýt/mýþ
Daðýttým
Ýnsanlarýn vücutlarýndan geçip durulduktan sonra
Rüzgarý anladým
Ýnsanlar
Hayvanlarý çok seviyordu
Ýnsanlar
Çocuklarý çok seviyordu
Lakin kendime baktýkça kar taneleri ellerimde eriyordu
/
Hayvan da deðil
Çocuk da deðildim
/
TENEFFÜS -II-
"Bir yol olduðunu bil
Tutungacýndan ömrünü solumaya izin ver"
Parola: Utanma
Utanmadan yaþadým
Tüm balýklarýný öldürdüm bir gece bu denizin
Eteklerime bir kýz çocuðu iliþti usulca
Tek basamakta çýktým gözlerine
Sýrtýndan aþaðýya inen tüm elleri kýrdým
Ayý derin sulara
Yakamozlarý uyuduðum yere býraktým
" Kýz çocuklarýný el sürmeden sever misiniz"