yaz günü yazýlar astýlar
kör kamunun kapkara odalarýna
matbu urgan, bir aðaç ve tekel taburesi
kararýn konusu olmaða memur adam
gözü kara bir cellâd vardý
-Aþk’ol;
ve köklerden kurumuþ tuðlara bedelini sun
kaçmak istiyor mahkumluðu bitirme sýnavýndan
rengi olmayan sözler yarýnlara saplanýyor
kendini sakladýðý saman
çürümüþ su üstü bir zaman gibi
serbest pazarlýða oturup yargýçla adam
düðümü ve tabureyi halletmenin ücreti kara ve büyük
vekâleten serbest pazarlýk kapkara
kol gibi anlaþamýyorlar
__O zaman kendin gidip takacaksýn beyim ipi
__Tekmeyi sen atacaksýn
özü eþ babanýn önünde
nizam dilini unutmuþ yargýç
dehþetle baðýrmýþ
__Olmaz!
ardýndan sarý vicdan çantasýnýn aðzýný açmýþ
henüz kýrýlmamýþ bir kalem
görünmez mürekkep
h-iç- yazýsý olmayan müsvedde
ve çok gizli zabýt tutanaðý
hâlâ Cumhuriyet arþivlerinde tozlanmakta
arz yegâne olduðu için
tarihinde ilk kez devlet
iþbu ’adama’
bu kadar yenik düþmüþtür
devletin kaç kez yenik düþtüðünü
ancak zifiriler derste anlatabilir
bu ülkeli büyük vak’anüvislere.