Gönül burcuna þiir tohumlarý ekiyorum. Pembesi ay tutulmasýnda Hüznü ebemkuþaðýnda Üç beþ solgun gülüþ Mýsra sonlarýnda. Hüzne teðet geçiyor sevdam Gerisi tufan, hadi sürükle Seninim.
Kozasýný yýrtmýþ kelebekler uçuyor. Arsýzca ve müþkülpesent, Yitirilmiþ devrim çýðlýklarýyým ensende Dokunulmazlýk var tenimde, ezelden ebede Sana teslim paragraf baþlarým Yaz tarihe, altýn harflerle.
Yangýnýn en ateþli gününde Ecel terlerim boþalýyor daraðaçlarýna Kendimi de sunsam Azrail’e Ýtiyor elinin tersiyle. Aþkýn ölümü bugün Öyleyse; Duymayalým kös kös vuran ayrýlýðý Beni deðil, bizi almaya gelmiþ; Vermeyelim…!
Neþe CÖMERT 11 haziran 2012 Gaziantep Sosyal Medyada Paylaşın:
Neşe CÖMERT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.