Ýblis’se idrakini çepeçevre kuþatan
Tesadüf sanýr bedbaht; hayat veren, yaþatan
Gören göze ibrettir gölgesine taþ atan...
Tozu dumana katan dinlemez gönül, hatýr
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
Ne saati gözetler, ne takvimden gün sayar
Ecel denen o vakit ona mahsus bir ayar
Vade tamam olunca gözler usulca kayar...
Müþahede edene hüzün verir, aðlatýr
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
Nice nankörler gördü vîrâne koca dünya
Kimi, sýksaydý taþý suyu çýkardý güya!
Kimi, bitmez sanýrdý heva süsleyen rüya...
Alýrken son nefesi sökerek, çatýr çatýr
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr.
Þayet niyet halisse, öðrenmek ise murat
Akleden insan için bir okuldur kâinat
Gaflette ýsrar ile münkir etse de inat...
Sayfa sayfa hakikat...Sarsýcý her bir satýr
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
Ýsteyen dudak büksün, desin "sözün âfâki"
Boþalan kadehleri doldursun yine sâki
Birgün kapý çalýnca farkedilir illâ ki
Kim derse herþey baki, mahþer, sýrat tevâtür
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
Farzedin bana ait; vazgeçtim hakkýmdan ben
Size hediyem olsun bu devasa gezegen
Unut dese de bazen cilve satan taze ten...
Salâlar sadasýyla kulaklarý çýnlatýr
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
"Zaman" denen aslýnda ömür eleyen elek
Takdîr-i ilâhi’dir, sürer kýyamete dek
Nice Nemrut’lar vardý; korku bilmez, gözü pek...
Sanýrdý ölmeyecek; döküldü patýr patýr
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
Gönül penceresinden bakýp bitip solana
Gerçeði "hece"ledim; selam olsun alana
Sözüm, marifet sanýp felekten gün çalana...
Diyemem ki "aldýrma, us’u uykuya yatýr!"
Ölümü unutana Azrâil hatýrlatýr!
Mecit AKTÜRK