Ýstanbul güneþin mi batýyor? Nice güneþler doðan ufuklarýnda. Niçin gündüzün siyah bulutlarý gibi karanlýksýn? Nur dolu günlerine dalýp, Hangi hüzün yaðmurlarýna aðlayacaksýn? ‘Ne zaman doðacak güneþim diye?’ her an saatlere bakarsýn. Etrafýnda denizler dolusu yalnýzlýk Söyle Ýstanbul, nedir sendeki bu karamsarlýk? Susmuþ Ayasofya’da ezan sesleri. Dolmuyor eskisi gibi camiler Seni bilmiyor, seni tanýmýyor Senin üzerinde gezenler. Ýki denizin kavuþtuðu o serin boðazýnda, Gemiler kýyýlarýna yanaþtýkça. Maziye hasret günler taþýyor sana, Üzülme! Elbette bu hasretin, bir vuslatý var Ýstanbul, Baðrýnda yatan, sende yaþayan gönül erleri duâcýndýr. Ýman dolu yürekler yoldaþýndýr. Sendeki nurlu simalar sana Allah’ý hatýrlatýkça Sen, sen olacaksýn. Þahika günlerde nurdan kandiller yakacaksýn. Mekke ile, Medine ile, Kudüs ile, Yine Ýslâm’ýn sancaðýný taþýyacaksýn Sil gözyaþlarýný ve çýk surlara seyret gelecek yýllarý. Biiznillah seninledir Hak dostlarý Ve hep seninle olacaktýr yardýmlarý.
FATÝH SÝMÝT 10.06.2012 Tarihinde Yeni Asya Gazetesinde yayýnlanan þiirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair-i Hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.