Arýyorum kendimi yitirdiðim yerde. Aramýyorum ne sokaklarda ne caddelerde, Sadece ruhumun derinliklerinde, mecalim kadar inebildiðim yerde. Geziyorum kendi özümden habersiz bu bedenle. Bazen soruyorum kendime “Niye ve neden varým?” Bir cevap bulsam soruma idrak edip anlar mýyým? Yalandýr dünyayý doðrudan ayýran, Bunca yalan içinde doðruyu zordur bulan, Ben gibi çoktur yalan dünya içinde kaybolan. Þimdilik meçhul vuslat ne zaman? Aramak da zormuþ meðer bulmak da, Ölü gibi teslim gerekmiþ benliði. Ey Hakk’a yakîn olmuþ dost, uzaðým, çok uzaklarda Batýyorum güneþ gibi ufuklarda Ey dost uzat ki elini, sende bitireyim derdi çileyi, Gün gibi aydýnlýk bileyim karanlýk geceyi. Yorgunum ömür yolunu adýmlamaktan, Yorgunum bulamadýðým kendimi aramaktan Gafletin uykusuna dalmaktan. Nihayet buldun beni, gösterdin benliðimi. Beni bul diye uyandým dost geldim kapýna Senle bahar eriþsin ömrümün kýþýna, Kalbim daim meftun olsun nuruna, Al benden bana dair ne varsa, Gitmeyeyim varlýk ile yokluk yurduna. Al götür beni yalnýz býrakma bu ýssýz sahrada. Artýk býrakma ne olur bir an olsun nefsimle baþ baþa, Býrakma yeter ki kapýnda kalayým, Razýyým kapýnda bir hiç olayým. Þimdiye kadar beni hep ben aradým Aramakla bulunmazmýþ anladým Gafil gezdim ziyan günlerde sensiz Beni sen aramýþsýn, beni sen bulmuþsun. Ben sana uzak iken, sen bana benden yakýn olmuþsun. Ta bezm-i elestten hayran olduðum dost olmuþsun Seni gördüðüm ilk anda, zaman eriþti vuslata, Yitik halimi buldun vermedin bana, Anlamsýz hayatýma sen oldun en büyük mana, Kölen olmak ile þereflenmek dileðim, sen gibi sultana Talibim ey sultaným! Daima kapýnda kalmaya Kapýnda bir “kurban” da ben olmaya O nurlu kapýnda bir hiç olmaya.
FATÝH SÝMÝT 29 NÝSAN 2012 PAZAR ÜSTADIM ÞEYH HAMÝD EL ABBASÝ HAZRETLERÝNE ÝTHAFEN... YENÝ ASYA GAZETESÝNDE YAYINLANAN ÝLK ÞÝÝRÝM... Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair-i Hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.