İdris

Ýçindeki çocuðu alýp kaç Ýdris,
býrak paslý hançerlerle parçalamayý uykularýný.
Ýhanet torpil yapmaz, hasret ardýna bakmaz;
kýr kanlý býçaklarý,
içindeki çocuðu alýp gel Ýdris!

Bir mavi için aðlama Ýdris,
itme þu duvarlarý,
gülümse, sütünü ver içindeki çocuðun.
Bilirim, maðlûbiyet
esrik gülüþler ardýnda paramparça bir perde;
yeter idris, vakur ol, onur var serde!

Anladým, vazgeçemezsin ondan, asla;
kardeþim, fazla alkol mevcut þimdi
damarlarýndaki asil kanda.
Aldýrma demiyorum sana;
aldýrarak
aldýrma.
Ýçindeki çocuðu þu kirli hayata uyandýrm

Ýçindeki çocuðu alýp gel Ýdris,
coþkunu parlat ya da birkaç tek at,
küfürlerine tutunarak geç kaldýrýmlardan;
sonra bir kerhaneye git ve oturup aðla.
Kerhaneleri bütün dünyanýn,
aþk kangrenlerinin yýkýk çarþýlarýdýr...

Aldýrma demiyorum sana;
aldýrarak
aldýrma;
içindeki çocuðu Ýdris, çocuðu uyandýrma!

Ve yýllar geçer,
Ýdris’lerin kalplerindeki çocuklar daha ölüdür;
düþleri hâlâ terasta,
Ýdris’ler ise zemin katta kiracý oturur...
Sosyal Medyada Paylaşın: