Herkes Ölür Ölümünü

“Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak.”
-C. Pavese-

I
Kanatlanýr, kanatýlýr bütün boþluklar.
Aynalar her gün bir baþka yalan söyler
ve kalýnýr geride çizilmiþ hayatlardan,
geride yaðmurlardan ve çýðlýklardan.

Herkes çizer boþluðunu…

II
Her aþk baþlarken pembe,
ayrýlýkta rengi siyah yalnýzlýðýn…

(Herkes arar pembesini.
Oysa kendinden ötesi yoktur;
kimse sevmez yalnýzlýkta gölgesini…)



III
Herkes sever doðumunu;
kim sever ölümünü?

Herkes sever doðrusunu;
kim sever yanlýþýný?

Herkes susar ayýbýný.
Herkes susar ayýbýný…

IV
Herkes bilir gitmesini.
Bir zaman öðrenirsin
gideni sýrtýndan öpmesini

Herkes yaþar hasretini…

V
Herkes geçer gençliðini
Herkes…Buðusunda anýlarýn
yitirir kekliðini…

VI
Herkes yaþamakla suçlu,
aþkýyla hükümlüdür;
herkes doðarken ölümlüdür.

Herkes ölür ölümünü;
göðe salýp düþlerini,
salýp tenini, nefesini
býrakýr ceketini.

Herkes býrakacaktýr ceketini…

Sosyal Medyada Paylaşın: