İkinin Şiiri

Bugün iki kez yaðdý yaðmur;
iki kez eskidim sanki.

Ýki ömrü kol kola yaþadým ben;
biri nergis bahçesi, diðeri mahþer yeri.

Hep iki þömine yandý yüreðimde;
birinde ateþti, diðerinde kül.

Ve iki kez âþýk oldum;
bundandýr iki kez ölmüþlüðüm.

Sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümü;
þimdi sömestrdeyim.

Ýlk iki kitabýmdan sonra sýtmaya tutuldu coþkum;
daha depremlerleyim.

Ve iki kere iki,
kitabýmda benim,

ya çok eder
ya sýfýr...
Sosyal Medyada Paylaşın: