KÜÇÜK BİR KADIN
Nüfusta 25 görüntüde 18 ruhum 40 yaþýnda küçük bir kadýným ben
Gökyüzü benim için mavi deðildir, bulutlarda beyaz
Rengi solmuþtur bütün evrenin, güneþ doðmaz benim ülkemde
Masallar hep kötü sonla biter benim için, rüyalar hep kabusa dönüþür
Sesim çýkmaz konuþamam bazen
Aðlarým ama kimseye duyurmam sesimi ,yýldýzlarý göremem ben, ay ýþýðý uðramaz semtime
Gözlerim ýþýldamaz gülerken benim
Hayatýn sorgusu suali hep banadýr, resimlerim yoktur benim bulunmam hiçbiryerde
Dört duvarým vardýr benim korkularla endiþelerle çevrili
Çýkamam dýþarý býrakmazlar
Sýkarlar boðazýmdan sökerler yüreðimi
Uçurumdan býraksam kendimi kimse atlama demez bana tutmazlar beni
Rüzgar olsam esemem yaðmur olsam yaðamam
Önceki yüzyýllardan kalmayým ben, adým yok saným yok
Yüzlerce þiir þarký yazýldý adýma ama kimse görmedi beni. yoktum ben hiçlikteydim
Bir baþýma dolaþtým dünyayý bulamadým o bahsedilen saklý hayaller ülkesini
Belkide yoktu aslýnda, varlýkta yokluk çektirdiler bana
Elimden tutmazlar benim arkamda duran yoktur
Yalanlar dolanlar karanlýklarda yaþarým ben, doðrularýmla
Sevdiðim hep baþkaydý sevenim hep baþka
Tutturamam ben ikisini bir arada
Mutluluk nedir bilmem ben, huzuruda tatmadým hiç
Gururumu okþamadýlar benim yanýndayýz demediler
Ruhum yoktur benim.Hani bileðimi kesseler kan akmaz benden
Zaman mekan yoktur bende
Kainatýn en muhteþem olayýdýr benim mutluluðum
Ben küçücük bir kadýným, yaþarým sadece mýsralarda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.