Þe
Gördüm
Gördüm.
Danelerim karýþýr dumana mý, toza mý?
Çuvallanýr giderim sürüye mi, yoza mý?
Etrafýma ördüðüm çelikten bir koza mý?
-Zaman ipek, gam iðne ýþýklara set ördüm.
-Koyu bir karanlýkta baþlayan diyar gördüm.
Birbirine karýþmýþ ölü, düðün alayý.
Geline mezar düþer, cenazeye balayý.
Aðlasam mý, gülsem mi? Çözemedim olayý.
-Ayný lokma içine ikisini bir dürdüm.
-Sevinci matemlerde, hüznü bahtiyar gördüm.
Ýçi boþ bir dünyanýn esas sahibi cinler,
Baykuþlar türkü söyler onlar oturur dinler.
Tutunduðum son yolu karýþtýrmýþ hainler.
-Bilmediðim diyarda görülmez izler sürdüm.
-Güneþi; gözleri kör, duvarý; duyar gördüm.
Çýktým yedi kat göðe bulutlardan nem aldým,
Ýndim deniz dibine zarganadan yem çaldým,
Þeytanýn sofrasýnda muhabbetten dem kaldým.
-Yüreðim kanatlýydý, sözde bende özgürdüm
-Yarýný eriþilmez, dünü ihtiyar gördüm
Gece ile gündüzü hangi elek ayýklar
Gönlüm ufka dese de geri gider ayaklar,
Ruhum ateþ hamakta sonsuz uyku sayýklar.
-Gözlerimi kapadým ve leþime tükürdüm,
-Kara toprak bir kulaç iþte þimdi yar gördüm.
Þefik Tiryaki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.