Mezar Baþýnda Üç Aðýt
I. Aðýt
sabah gördüm seni üç kere
gövdeni otobüsün þavkýnda unutmuþsun
sesini duydum bir yerlerden
aðzýný Allah’a býrakmýþsýn
býçak açmýyor aðzýný. sen toparlan hele bir
yaðmur toplamaya gideriz söz,
çocuklar annelerinin memelerinden indiðinde.
hani çok yalvartma kuþlarý,
denizlerin üstünde yürümek sana göre deðil
biliyorum bir dalgasýn kendi hâlinde
kendin atlaya atlaya ilerliyorsun bu sonsuzluktan
gemiler seni seviyor, gemiler seni sevsin!
II. Aðýt
sabah öpecektim seni üç kere
ama aðzýmý ben de Allah’a býraktým
doðru, senden gördüm -senden bildim
senden içtim ben ilk suyumu.
nasýl da meraklý bakýyor sana göð, bil bunu
fesleðen kokularý biriktiriyorum sol cebimde hâlâ
sað elimde papatyalar -hani en sevdiðin
ve bir çocuk karalýyor adýný ölümün saçlarýna
en ufak bir yaramazlýk yapýnca.
III. Aðýt
sabah özledim seni üç kere
ama kalbimi o deniz uykunda unutmuþum
yoksa gidiþatýmdan memnun deðilim- inan hiç deðilim
üstelik- bu yollar seninle gittiklerim de deðil
ben de ayna arýyorum yýllardan beri
baktýðýn her yeri tekrar görmek için
bilemezsin nasýl ýslaðým, nasýl korkunç
nasýl topraðýn yanýnda oturmak kedi gibi!
V E D A.
üþüdüysen söyle üstüne kelebek örteyim.
Payanda