Mezuniyet şiiri-Mezun Öğrencilerime-Bir Döngüdür Hayat Güzellik Özümüzde
Mezuniyet şiiri-Mezun Öğrencilerime-Bir Döngüdür Hayat
bir döngüdür hayat
sýcak bir temmuz günüydü, anne kucaðýndan henüz terhis olmuþ, gölgesine sýðýnmýþtýn dað gibi adamýn.
baþka bir hava, özge bir edaydý gençliðe “merhaba” çocukluða vedaydý.
üzerinde ilk mektebinin kokusu, hüznün acýsýna bulanmýþ buðulu gözlerinde, kaç vedanýn izi, kaç sýrdaþýn gizi, yüreðinden boncuk boncuk sýzý damlýyordu
ve ilk öðretmeninden, ilk sýrandan, ilk arkadaþýndan hatýra defterinde birkaç yazý… ürkek, tedirgin, gergin bir halin emareleri belirgin mi, belirgin
kaç vedaya sarýlmýþ o minnacýk ellerinde bir yýðýn evrak… kaydýna ramak vardý. diploman, kafa kâðýdýn, yerleþme belgen, birkaç fotoðraf, pul- zarf derken velinin akdimize koyduðu imza ile artýk liseliydin hece hece, isim isim, harf harf…
oy! sað yaný can sol yaný can, önü can, ardý can, dört yaný nur, dört yaný ay, dört yaný ayþe, ahmet, elif, melike, bircan, mertcan, gürcan, her bir yaný neþe, her bir aný heyecan…
yeni bir zil, böldü eylülü orta yerinden yeni bir hayat dizi dizi dersler… günde dokuz saat. yeni bir sýnýf, yeni yeni sesler, kursakta kalmýþ hevesler, telaþlý nefesler…
imtihanlarýnda irkildiðiniz bu hanýn, ön duvarýnda infaza durmuþ, ceberut yüzlü, dikdörtgen tahtanýn defalarca kopyasýný çizdiniz. donuk bakýþlý gözesinden kaç kere olasý nefretinizle karaladýnýz, yaraladýnýz,, bazen bir teneffüslük, hiç bedelsiz kiraladýnýz kusup öfkenizi, hýncýnýzla sývayýp, kininize saydýnýz ve adýný ilan ilan, manþet manþet kötüye boyadýnýz, düvel düvel yaydýnýz.
musalla kadar soðuk kayýn renkli sýralardan bir zebani kadar siyah o karatahtanýn, o buz kadar soðuk yüzüne okuduðunuz lanetlerden bir buket kaldý þimdi ellerinizde.
ve þu an ruhunuzun kýyýlarýna vuran dalga dalga acýnýn, yüreðinize bir apse gibi oturan sancýnýn, yüzünüze akseden nedametin ýstýrabýyla bin kere, yüz bin kere âmâdesiniz özre durmaya biliyorum.
biliyorum gönlünüzde deme býraktýðýnýz hüznün birazdan bulut bulut çökeceðini, bir hicran girdabýnýn sizi çekeceðini biliyorum
biliyorum, genç hülyanýn nihayeti, gerçek dünyanýn biletidir, biliyorum.
biliyorum asi baþkaldýrýþlarýn törpüsü, aksiliðin örtüsüdür þu kapýdan son çýkýþ, biliyorum.
ve bitti, bitti biliyorum kurtuldunuz çatýk kaþlý müdürün azârýndan, öðretmenlerin bizârýndan, hafta içi testinden, tostundan, hafta sonu kursundan, etüt modlu pazarýndan kurtuldunuz, biliyorum
hürriyet pazarýnda özgürce tercihlerin kararý siz, kuralý sizsiniz artýk, biliyorum. o caka, o fiyaka, saça-baþa âlâka bitti, biliyorum ve biliyorum ki siz hatýralarýnýzý eskitmeyeceksiniz. siz bizim göz bebeðimizsiniz, ne olur, þu üzerinizdeki formalarý atmayýn, gardýrobu kapatmayýn, o buruþuk defterleri yýrtmayýn, nice sýrlarýn, nice beþlerin, kýrk beþlerin, yüzlerin, daha nice nice hatýralarýn, sinüslerin, tanjantlarýn, notlarýn kokusunu tüketmeyin.
her hâli bir aný, her anýsý bergüzar þu yýllarý kanatmayýn.
hayat denen döngünün vefa limanlarýnda bir gezinti, kolunuzda eþiniz, yýllar sonra yolunuzu þu okul ile kesiþtirdiniz bugün adýnýzýn da önünde okul numaranýzý zapt etmiþ, týfýl bir liseli genç, nöbetçi kürsüsünde bir komutan edasýyla;
“buyurun bey amca, haným abla hoþgeldiniz” imzanýz, isminiz? kiminle görüþeceksiniz?
dün ev sahibi bugün ziyaretçisiniz…
derse giren adam kim, kimdir okula hâkim þimdi siz içinizi kimlere dökeceksiniz. gözleriniz kan revan, tel tel söküleceksiniz..
bardak bardak gözyaþý, bir de iç çekiþiniz: “hey gidi kahpe yýllar, ne kadar kalleþsiniz”
ve siz bu kapýdan bir daha destursuz giremeyeceksiniz.
ve siz, “meðer her zil, ömürde bir tenzilmiþ” diyerek, çekip gideceksiniz.
(taþova, 01.06.2012) fesih aktaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Güzellik Özümüzde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.