Sevdim Ama Söyleyemedim ...!
Hasret baþladýðýndan beri,
Gözlerim yollara dikildi.
Mevsim yeni bir göçe hazýrlanýrken,
Ayrýlýk çatýlarý mesken tutuyor.
Bu günlürde böyleyim,
Ölü bir bedendeyim.
Ne bir þiir yazacak mecalim var,
Ne de bir þarký dinleyecek keyfim kaldý.
Ne yakamda duran kalbim çarptý,
Ne de yanaðýma gülümseme deðdi.
’Gel’ desem gelemezsin,
Sen benim vefasýzým,
Gözleri ince sýzým.
Aramýzda karlý daðlar,
Bir de yabancý düþler.
Uzak yollarýn gürültüsüyle uyandým,
Her sabah bir kabusla.
Hep bir baþýma oldu,
Sohbetlerim,
Hayalinle çatýþmalarým.
Gören biraz deli,
Biraz da divane sanýyor.
Bir baþýmaydý,
Sahil yolu boþ yürüyüþlerim,
Ýþten eve dönüþlerim.
Sehpa üstünde yýlgýnlýðým,
Þu sýralar baþlýyordu,
Yalnýzlýða fistan biçtiðim saatlerim.
En sevdiðin yemekler sofrada,
Vazoda kuruyan kýrmýzý güller,
Kitap sayfasýna saklanan pembe düþler.
Bir mum yaktým karanlýða,
Yine tutamadým kayan yýldýzlardan,
Dileklerimi.
Kollarýmdan düþtü,
Çýtýr çýtýr yanan anýlar,
Bir bir savruldu,
Pencere boþluðundan.
Yalnýzlýðý sorgulayan boþ bir sandalye,
Boylu boyunca ,
Cevaba esir düþüyordum,
Kelimeler dolaþýyor dilimde,
Topu topu iki cümleydi,
Sevdim ama söyleyemedim.
Yetimdir sevdalar,
Hasrete doymuþ,
Sokak çocuklarý kadar,
Sevgiye aç olan geceler.
Acýtýyor acýtmaya,
Kahrolasý bu derbederlik.
Sususz çöllerde sabahlayan,
Seraptýr sevdalar,
Topu topu iki cümleydi,
Sevdim ama söyleyemedim.
Belki yasaktýn,
Kabulü imkansýz bir duaydýn,
Olmadýk anlarda dilime dolandýn,
Boþa yandým da kavruldum,
Meðer, sen bir rüyadan ibarettin,
Sevdim ama söyleyemedim.
Acýdýr sevdalar,
Gözleri yaralý bir ceylandýr,
Sis ortasýnda çareler arayan,
Sýralanmýþ daðlarýn sessizliði kadar,
Suskundur sevdalar,
Biraz benim gibiydi, yani sakardý,
Çoðu da sen gibiydi, ömrüme sabotajdý.
Belki de kaderin bir þakasýydý,
Kabuk tutan yaralar býraktý.
Suskundur dilim, ýssýzdýr yüreðim,
Topu topu iki cümleydi,
Sevdim ama söyleyemedim...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.