CEMRE DÜŞTÜ YÜREĞİME
Fiyakalý bir türkü tutturdum ki dilimde
Kendim yazdým, kendim söyledim,
Hemde öyle baðýra çaðýra deðil
Usulca söyledim, yeri geldi yazýp çizdim
Yorgun yüreðimin izdivacý titrek kalemimle
Doðduðumda ezanla okundu kulaðýma
Motif gibi dokundu ilmek ilmek yüreðime.
Hep söyledim,, Hep de söylerim
Ta ki musalla taþýna dayanýnca son nefesim..
Mevsim hercai, sürüklüyor adýmlarýmý peþinsýra
Kýþýn ayazýnda, temmuzun yaðmurunda
Sýrýlsýklam
Þimþekler çaktý gözlerime,Cemreler düþtü yüreðime
Baharda kuþlar bile yuva kurdu
Ben, bir kuþ kadar olamazken
Bendeniz,, Osmanlý torunu, Fatih in nesli
Yavuz un sesi, Dört Kutsal Kitabýmýn ve Peygamberlerimin inancý,,
Bendeniz,, Mevlana talebesiyim.
Bu yüzdendir ; Hoþgörüye gönüllü iþçi oluþum
Hem de hiçbir þey beklemeden ve ummadan,
GÜL KOKULU HER CÜMLENÝN HÝZMETÇÝSÝYÝM....
Ekmeðimi yaþamýn mayasýndan
Ýnsanlýðýn özünden kazanýyorum...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.